‘Il ne s’agit pas de peindre la vie, mais de rendre vivante la peinture’ is een uitspraak van Pierre Bonnard waar ik mij als kunstenaar volledig in kan vinden.

‘Perfect’ geënsceneerde pornografische foto’s uit de jaren zestig en zeventig, dat is mijn vertrekpunt. Geïnspireerd door de kleuren van deze foto’s en de beweging van de gefotografeerde lichamen, maak ik abstracte, ‘imperfecte’ schilderijen en tekeningen. Ik schilder de foto’s niet na, noch een verhaal noch duidelijke emoties zijn terug te vinden in de schilderijen. De schilderijen zijn composities van geometrische vormen, kleuren en organische lijnen. De pornografische foto’s zijn louter geheugensteuntjes tijdens het creatieproces hoewel een band met het afgebeelde wel voelbaar is. Ik schilder met olieverf (Artisan), acrylverf en acryl spuitbussen op zelfgeprepareerde doeken en dit op verschillende formaten. Hoewel de schilderijen abstract zijn, sluit ik figuratieve elementen niet uit en dit aan de hand van concrete lijnvoeringen en doelbewuste kleurvlakken.

Afgelijnde vlakken, lijnen én ingrepen tijdens het werkproces (overschilderingen, wegvegen, toevoegingen) geven de schilderijen een grafisch en hedendaags karakter. Mijn schilderijen zijn een zichtbare zoektocht naar composities waarbij aarzelende en vastberaden acties elkaar afwisselen.